Wersja twojej przeglądarki jest przestarzała. Zalecamy zaktualizowanie przeglądarki do najnowszej wersji.

Drifting

autor: Michał Mazurek

 

Drifting większości mężczyzn kojarzy się z samochodową jazdą w uślizgu, jednak w wędkarstwie muchowym, również jest miejsce dla tego pojęcia. Jest to element rzutu muchowego, który po opanowaniu, staje się jego esencjonalnym komponentem i wykonywany jest intuicyjnie podczas praktycznie każdego rzutu.

 

Co daje drifting?

 

Po pierwsze, poprawia timing, dając lepsze poczucie rytmu podczas wykonywania rzutu i wyczucie rozwijającej się w powietrzu pętli. Dzięki temu rzut wykonywany jest bardzo płynnie i z gracją.

 

Po drugie, pomaga w bardziej efektywnym przekazywaniu energii. Przygotowane do driftu ramię i dłoń, zupełnie inaczej aplikują siłę podczas wymachu, dzięki czemu maleje tendencja do przeładowywania blanku i w efekcie zmniejsza się ilość tailing loops.

 

Po trzecie, jest czymś w rodzaju bufora, który minimalizuje „odbicie szczytówki” po zatrzymaniu wymachu, dzięki czemu sznur przyjmuje w powietrzu kształt linii prostej zamiast fali, co poprawia efektywność „przemieszczania” się energii, wzdłuż rozwijającej się pętli. To sprawia, że można osiągnąć większy dystans rzutu, przy użyciu mniejszej siły.

 

Wykonanie

 

Drifting polega na podążaniu szczytówką wędki (po jej zatrzymaniu), w kierunku rozwijającej się w powietrzu pętli, z zachowaniem zasad trackingu. „Za rzutem” podąża całe ramię i dłoń, dlatego istotne jest by kontrolować kierunek przemieszczania się szczytówki. Wszelkie ruchy poza płaszczyznę rzutu są niepożądane. Drifting wykonujemy zarówno przy wymachu w przód jak i w tył, jednak to ten wykonany w tył jest dla rzutu bardziej owocny, dając wędkarzowi większą kontrolę nad casting stroke.

 

Drift zaczyna się w chwili zatrzymania wędki/szczytówki i będzie różny dla wymachów w przód (FC) i w tył (BC). Podczas FC, ramię i dłoń wysuwa wędkarz przed siebie, natomiast podczas BC unosi je delikatnie. Różnica wynika z budowy ludzkiego ciała i faktu, że FC kierowane jest przed siebie w linii równoległej do lustra wody, natomiast BC kierowane jest ku górze.

 

Najczęściej popełniane błędy podczas driftingu, to niewłaściwe wyczucie czasu (timing) oraz zbyt mechaniczne i siłowe jego wykonanie. Prawidłowo wykonane ruchy są płynne
i subtelne.

 

Podumowanie

 

Drifting przenosi wędkarza muchowego na wyższy poziom umiejętności/świadomości. Gdy nauczy się on tego elementu, jego rzuty przestają być mechaniczne. Do tej pory działał jak szwajcarski zegarek lub metronom, teraz to Tańczący z rybami.